Friday, January 30, 2009

ni cita betull...

semalam aku berlari sambil menjerit sampai sesak nafas..
uitm kan tgh cuti, so kolej pun tak ramai orng.memang sunyi laa..

balik dr makan warung luar, otw gi kolej tdengar lak org bagi command mcm dlm kesat tu.
masa tu awal lagi, br kul 9camtu. tapi apa org buat tgh court bola keranjang dlm gelap berkawat.. disebabkan skrang ni merbok berangin, bertambah sejuk la cuaca mlm.
tanpa melengah kan waktu berbuka, eh salah lak, aku terus pecut ke depan..
pastu dah rs selamt aku toleh blakang, cari blik kwn aku bdua tu. opss sorang hilang.

kluaq dia dr blakang pokok..tapi jln raya tu..kwn yg sorang tu cakap."ko kenapa?"
dia balas.."hehehe"..

alamak..lariii!!!
bergema lobi malinja sekejap..dalm panik berlari tu, terserlah semua sifat pentingkan diri aku..hehe aku tinggal ja fazlan di blakang.. "makan fazlan dulu, makan fazlan dulu"

aku pun sembunyi blakang pintu, sbb kalu blik bilik pun tak guna.kunci ngan fazlan. fazlan lak lari pi blok a..aku toleh blakang.."aik, hidup lagi fazlan.."

aku intai celah2 pintu tu, nampak badan ngan kaki ja, kepala kwn aku yg tersengih kena sampuk tu aku tak nmpak..aku intai lagi..
"dia nampak aku ka haa..?~~"aku dah takut.
"alamak lutut aku terkeluar!!"
apa lagi aku lompat ja lari, masa lompat tu kaki aku mcm kaku jap tak dpt nak pijak lantai tu..terasa mcm hantu tu dah jampi aku tak dapt lari..
"aarghhh!!!"
aku jerit sepenuh hati, tapi sora aku mcm tak leh nak kuar...mcm tersekat ja di tekak aku..
bergetar kepala lutut aku..

muka aku dah rasa sejuk, aku tau mesti aku dah pucat.. dada aku pun start rasa sejuk. mau tak mau aku mesti berenti lari.
samada aku mati kena cekik ngan kwn aku yg kena sampuk tu tau aku mati sesak nafas sebab berlari sambil menjerit mcm org gila..

"nda mau lari, nda mau..sesak napas..kenapalaa kalu dia mkn aku.nda larat ni."
masa tu aku pasrah ja apa nak jadi pun jadi laa..

dengar mcm bunyi org berjalan dr arah pintu dr arah malinja b..aku makin dup dap..

habislaa...aku besarkan biji mata aku so senang aku nmpak hantu tu..
"argh!!!"
aku dah tak larat nak lari ni, dia dah berdiri depan aku..

aku pandang lantai..fazlan aku tak tau mana sua hilang,..aku nmpak dia lari msuk malinja a..
habis laaa aku..

tangan aku dah start mcm org pakinson..

"uii.!!! penat suda aku kejar kamu. laju jg kamu lari ni." dgn muka selamba ja kwn aku yg kena sampuk hantu senyum tu cakap..
aku blank jap 2 saat, ngan penat nya takut nya yg tak hilang lg.
"ar..??"

"kuang a***!!!"
soi...bleh plak dia men2 ja tadi tu, nasib ja kau tak lari pi pak guard ckp kawan aku kena sampuk...
"uwaaaa,...kejam!!!"

2 comments:

Sharon Rodriguez Charles @ Xang said...

heheh!~ best ne din! mcm sy pn ikut ko berlari ni! hehe.

miszceikapisces said...

hahaha.. nebesnya aku baca crita ko nie.. tp best kan ada pengalaman mcm tu.. lau ingat2 balik mesti senyum2 sendiri.. lucu eh..